Shot Fic SooSun ... ก็แค่ " หวง "

ข้อมูลเบื้องต้น

เนื้อเรื่อง

ก็ฉันหวงเธอ

ฉันหึงเธอ

มันผิดเหรอ ?

หลังจบการถ่ายทำรายการ Invincible Youth

"ซันนี่ รีบกลับหรือเปล่า" เสียงหวานดังขึ้นเมื่อเห็นร่างเล็กเดินออกมาจากกองหลังจากการถ่ายทำ

"อ๋อ ไม่ๆ มีอะไรเหรอฮโยมิน" ร่างเล็กตอบคำถามของคนที่ได้ชื่อว่าเป็นวอลเปเปอร์ประจำตัวเธอด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม

"ไปทานข้าวเย็นกันมั๊ย?"

"เธอเลี้ยงใช่มั๊ย งั้นไปเลยซุนกยูพร้อมเสมอ"



--------------  11.30 PM -----------------

หอพัก SNSD

เมื่อร่างเล็กกลับมาถึงก็พบว่าทีวีในห้องนั่งเล่นเปิดอยู่ และเมื่อจะเดินไปปิดก็เห็นคนตัวสูงที่นอนหลับให้ทีวีดูตัวเองเสียแล้ว

"ซูยองอา ทำไมไม่ไปนอนในห้องหล่ะเนี่ย" ซันนี่ถามพลางเขย่าตัวคนตัวสูงให้ลุกไปนอนในห้อง

"กลับดึกจัง อย่างงี้ต้องทำโทษ" พูดจบก็คว้าอีกคนเข้าไปกอดพร้อมฝังจมูกลงไปที่แก้มใสเบาๆ

"ย๊า !! นี่เธอไม่เหม็นรึไงเนี่ย ยังไม่ได้อาบน้ำเลย"

"กระรอกของฉันหอมเสมอแหล่ะ คิคิ" ซูยองพูดพลางทำหน้าทะเล้น

"ไปนอนได้แล้วยัยเสาไฟฟ้า ฝันดีนะคะ" พูดจบก็หอมแก้มคนเป็นที่รักสักทีก่อนเดินหนีหายเข้าไปในห้องน้ำปล่อยให้อีกคนนั่งหน้าขึ้นสีอยู่คนเดียว

"เดี๋ยวนี้ชักจะแมนใหญ่แล้วนะกระรอกน้อย" ร่างสูงพึมพำยิ้มๆก่อนจะเดินเข้าห้องตัวเอง





"ไง ยัยกระรอกกลับมาแล้วหล่ะสิถึงได้เข้าห้องได้เนี่ย" เจสสิก้าเอ่ยแซวเมื่อเห็นว่ารูมเมทอย่างซูยองเดินกลับเข้ามาพร้อมรอยยิ้มที่จะฉีกไปถึงหูแล้ว

"แล้วเธอหล่ะไอ้ลิงมันยอมปล่อยตัวแล้วหล่ะสิถึงเข้าห้องได้เนี่ย" ซูยองแซวเจสสิก้ากลับอย่างหมั่นไส้ คนอะไรจะตัวติดกันขนาดนี้  ดูอย่างวันนี้ที่ควอน ยูรี พอเสร็จจากถ่ายรายการก็รีบกลับมาหาเจสสิก้าเลย พอถามก็ตอบแค่ว่า 'ก็เวลาส่วนตัวมันมีน้อยนี่หว่า...'




วันนี้ถือเป็นวันว่างของสาวๆโซนยอชีแดทำให้พวกเธอมีเวลาส่วนตัวให้กับตัวเองมากขึ้น

"ฟานี่ตอบUFOแฟนๆเหรอ ตอบมั่งๆๆ "ร่างสูงที่วิ่งออกมาจากจอยเกมส์เมื่อตัวเองแพ้มาหาทิฟฟานี่ที่กำลังเมามันอยู่หน้าคอมพิวเตอร์

"เอาสิซูยองฉันว่าจะเลิกแล้วหล่ะชักปวดตา" ทิฟฟานี่บอกพลางเหลียวซ้ายแลขวาทำให้ซูยองอดที่จะแซวไม่ได้

"ปวดตาหรือคิดถึงหมาจ๊ะแม่หมี" พูดจบก็โดนฝ่ามือฟาดลงที่แขนจากทิฟฟานี่ทันทีเป็นการแก้เขินก่อนจะเดินไปหาแทยอนที่นั่งเล่นเกมส์อยู่กับยุนอา  แทยอนกลับทิฟฟานี่ก็เป็นอีกคู่นึงที่ตัวติวกันตลอดเวลาเวลาที่อยู่ที่หอพักหรือหลังเวที  ' ทำไมกระรอกน้อยไม่เป็นอย่างนี้มั่งเนี่ย ' ร่างสูงได้แต่พึมพำกับตัวเองก่อนจะคลิกดูนั่นดูนี่ไปเรื่อย

' จับคู่กันถึงนอกจอกับ ซุนกยู และ ฉากกั้น ซันนี่ ฮโยมินกินข้าว2ต่อ2 ' 

จากข่าวทำเอาร่างสูงใจเต้นไม่เป็นจังหวะ แค่ดูจากรายการก็พอจะรู้ว่าทั้งสองคนนี้ตัวติดกันขนาดไหน ยิ่งมาเจออย่างนี้เล่นเอาคนอย่างชเว ซูยองถึงกับนั่งไม่ติดที่ ในวงใครๆก็รู้ว่าเธอหวงกระรอกขนาดไหน ร่างสูงตัดสินใจกลับเข้าห้องไปสงบสติอารมณ์ของตัวเองเพราะมันก็เป็นที่รู้กันดีว่าชเว ซูยอง ขึ้นชื่อเรื่องใจร้อนแค่ไหน แต่เมื่อมาถึงห้องตัวเองกลับต้องอารมณ์เสียมากกว่าเดิมเมื่อตัวการของเรื่องนอนคุยวีดีโอคอลอยู่บนเตียงเธออย่างมีความสุข

"ซันนี่ทำอะไรน่ะ"

"คุยกับฮโยมิน อ๊ะฮยอนอาด้วย สองคนนี้ไปเที่ยวกันแหล่ะ อยากไปอ่า" ร่างเล็กเล่าด้วยน้ำเสียงสดใส

"อืม" คนตัวสูงตอบรับสั้นๆก่อนจะล้มตัวลงนอนก่อนจะหันหลังให้อีกคน ทำเอาซันนี่ต้องงงกับอาการที่ผิดปกติของคนที่ได้ชื่อว่าเป็นคนรักของตน เพราะเวลาปกติคนตรงหน้าจะเป็นคนที่ร่าเริงอยู่ตลอดเวลา

[ พี่ซันนี่เมื่อกี้ฉันเหมือนเห็นพี่ซูยองเลย อะไรเนี่ยฉันหึงนะ ]

เสียงสะอื้นของฮยอนอาน้องเล็กของ G7 ดังออกมาจากโทรศัพท์เครื่องงาม

[ ซันนี่เธอนอกใจฉันอีกแล้วเหรอเนี่ย ]

ฮโยมินพูดตามออกมาด้วยน้ำเสียงน้อยใจ

และแล้วเหตุการช๊อควงการตามประสาคนขี้หึงก็เกิดขึ้น เมื่อชเว ซูยอง ลุกขึ้นมาคว้าตัวร่างเล็กเข้าไปจุมพิตต่อหน้าวีดีโอคอลก่อนจะแย่งมือถือออกจากมือซันนี่พร้อมกับคำพูดสั้นๆ

" ขอโทษนะ ยัยนี่น่ะของฉัน " ซูยองพูดพร้อมกอดร่างเล็กไว้แน่นทำเอาทั้งคนโดนกอด ทั้งฮยอนอาและฮโยมินต่างหน้่าขึ้นสีไปตามๆกัน

[ ฮยอนอาพี่ว่าเราอย่ากวนเวลาของซูซันเค้าดีกว่าเนอะ ]

ฮโยมินที่เอ่ยออกมาหลังจากเห็นในสิ่งที่เกิดขึ้น

[ นั้นสิคะ ... แล้วเจอกันที่ยูชีรนะคะพี่ซันนี่ บายๆ ]

พูดจบก็ตัดสายทิ้งทันที


" ซูยองอา ทำแบบนี้ทำไม " ซันนี่หันไปดุคนร่างสูงที่ตอนนี้ล้มตัวลงไปนอนหันหลังให้เธออีกแล้ว

" ฉันทำไม่ได้หรือไง " ซูยองตอบกลับด้วยน้ำเสียงเรียบๆ ยิ่งทำให้ซันนี่ไม่สบายใจมากขึ้นไปอีก

" เป็นอะไรเนี่ย "

" เปล่า "

" หันหน้ามาคุยกันเดี๋ยวนี้นะ ชเว ซูยอง " ร่างเล็กที่งงกับอาการของคนที่นอนหันหลังให้จนทนไม่ไหว เผลอตะโกนออกมาทำเอาอีกคนของขึ้นทันที ตอนแรกร่างสูงที่คิดว่าจะรอให้ใจเย็นลงก่อนแล้วค่อยพูดแท้ๆ

" ซันนี่เธอกำลังทำให้ฉันสติแตกนะ" ร่างสูงที่เสียงดังตอบกลับมาทำเอาร่างเล็กอดที่จะตกใจไม่ได้ เธอไม่รู้จริงๆว่าอีกคนเป็นอะไรกันแน่

ซันนี่ค่อยๆเข้าไปกอดคนตัวสูงจากด้วยหลัง ไม่ว่าจะยังไงขอเแค่เธอได้รู้ว่าคนที่เธอรักเป็นอะไรกันแน่ หยดน้ำตาค่อยๆไหลลงบนเสื้อของคนรักจนมันชื้น...

" เธอเป็นอะไรน่ะซูยอง "

" ... "

" โกรธอะไรฉันหรือไง " ร่างเล็กสั่นตามแรงสะอื้นทำเอาคนถูกกอดพูดอะไรไม่ออก เธอทำให้กระรอกของเธอร้องไห้ เธอทำคนรักของเธอร้องไห้ทั้งๆที่ยังไม่ได้คุยกันเลยสักนิด ทั้งๆที่ยังไม่ได้ถาม ไม่ได้ฟัง เหตุผลของอีกคนเลย
ร่างสูงหันมากอดตอบอีกคนด้วยความรู้สึกผิด ผิดที่ทำให้คนรักของเธอต้องมีน้ำตา ไม่ว่าจะยังไงฉันก็แพ้เธอเสมอซันนี่

" หยุดร้องไห้ได้แล้วนะคะ " นิ้วเรียวปาดน้ำตาของร่างเล็กเบาๆราวกับกลัวว่าคนตรงหน้าจะเจ็บจากการประทำของเธอ

" มีอะไรก็พูดออกมาสิ โกรธกันเรื่องอะไรหล่ะ "

" ก็ .. "

ซันนี่ที่เงยหน้าขึ้นมองอย่างตั้งใจฟังคำตอบจากคนตรงหน้าเธอ

" ก็ ... คนมันหึง " ซูยองที่จำใจสารภาพออกมาพลางก้มหน้างุด

" หึง? "

" อื้อ "

"  หึงเรื่องอะไร "

" เมื่อวานเธอทำอะไรไว้หล่ะซุนกยู "

" เมื่อวาน? " ซันนี่ทวนคำถามก่อนจะนั่งคิดทบทวน ' ยัยนี่ต้องไปเห็นอะไรมาแน่ๆ '

" กลับดึกไปไหนมา ยูลมันถึงนี่ตั้งแต่หัวค่ำนะ " เห็นทีคนตัวเล็กจะจำไม่ได้เธอจึงช่วยเน้น เดี๋ยวก็รู้ว่าจะโกหกกันมั๊ย

" อ๋อ ไปกินข้าวกับฮโยมินมา นี่อย่าบอกนะว่าหึงฉันกับยัยฉากกั้นน่ะ " ซันนี่ถามติดตลก หลังจากเลิกร้องไห้

" ก็แล้วมันน่าหึงมั๊ยหล่ะ ตัวติดกันขนาดนั้นน่ะเห็นทีไรอารมณ์เสียทุกที " ซูยองพูดพร้อมทำหน้ามุ่ยแบบเด็กๆ

" ฮโยมินก็บอกแล้วไงว่าอยู่ใกล้ฉันแล้วได้เวลาออกอากาศมากขึ้น จนตอนนี้ยัยนั่นออกเยอะหว่าฉันแล้ว แล้วทำงานด้วยกันก็ต้องสนิทกันเป็นธรรมดานะคะที่รัก " ซันนี่ร่ายเหตุผลยาวเหยียดพร้อมกับขยี้ผมคนตัวสูงไปด้วย  อย่างว่าถ้าเป็นเธอเห็น ชเว ซูยอง ไปสนิทกับใครมากๆเธอก็อดที่จะหึงและหวงไม่ได้หรอก ดีไม่ดีอาจจะเป็นยิ่งกว่านี้ด้วยซ้ำ

" รู้มั๊ยตั้งแต่ไปยูชีรีกระรอกตัวนี้แมนขึ้นเยอะเลย " ร่างสูงพูดพลางกระชับอ้อมกอดให้แน่นขึ้น

" ทำไม กลัวฉันเมะเธอหรือไงหื้ม ชเว ซูยอง "

" คิดว่าฉันจะยอมเหรอแล้วว ... " ซูยองเอ่ยก่อนจะยิ้มอย่างมีเลศนัย

" แล้วอะไร? "

" กับฮยอนอาหล่ะคิดอะไรหรือเปล่าโมเม้นต์เยอะมากเลยนะฉันเห็น "

" นั่นก็น้อง "

" ฮาร่าหล่ะ "

" เหมือนฮยอนอานั่นแหล่ะ "

"นาร์ช่าออนนี่หล่ะ ซอนฮวาด้วย "

" เอ๊ะ เธอจะถามทำไมเนี่ย "

" หาเรื่องทำโทษกระรอก " พูดจบก็ฝังจมูกลงบนแก้มเนียนก่อนจะสูดเอาความหอมกลับมาฟอดใหญ่

" รักนะคะ หวงด้วยรู้มั๊ย "  คนตัวสูงกระซิบข้างหู ก่อนจะจ้องเข้าไปในตาร่างเล็กบ่งบอกว่าสิ่งที่พูดนั้นเธอจริงจังกับมัน

" รักเหมือนกันนะคะ "

คนตัวเล็กเงยหน้าขึ้นมายิ้มให้คนตรงหน้า ในหน้าที่ห่างกันเพียงคืบค่อยๆเข้าใกล้กันทีละนิด ...




" นี่ผู้จัดการบอกว่ามีงานด่วน โอ๊ะ !! " ลีดเดอร์ตัวเล็กที่พรวดพลาดเข้ามาก็ต้องปิดประตูวิ่งออกไปแทบไม่ทัน

" ยัยแทงกู !!!!!!! "



--------------------------------------   E      N     D   -------------------------------------------------



ฟิคเรื่องแรกของไรท์เตอร์ค่ะ T^T
แต่งอย่างงงๆๆ ภาษาอาจจะยังไม่สวย
ยังไงก็ฝากติชมด้วยนะคะ

..." EDIT "...

แหะๆ เข้ามาแก้คำผิดค่ะ

ขอบทุกคอมเม้นต์แล้วก็ขอบคุณทุกคนที่เข้ามาดูนะคะ

เรื่องใหม่คาดว่าน่าจะได้ลงเร็วๆนี้
ยังคงเป็นshot fic เหมือนเดิมค่ะ
ยังไม่กล้าแต่งเรื่องยาวเลย กลัวไม่จบ 55
เป็นกำลังใจให้ด้วยนะคะ ^^